بافتهاي تاريخي و فرهنگي شهرها آثار گرانبهایی از فرهنگ ، دانش معماري و شهرسازي بومي اند و به عنوان جزئي از هويت اجتماعي هر قوم و كشوري تلقي ميشوند.
اين بافتها در شهرهاي ما، ظرافت و زيبايي و نيز روح خلاق مردمي را به نمایش می گذاردكه طي ساليان دراز آنها را بر طبق سنن، فرهنگ و نوع معيشت خود به وجود آوردهاند. بافتهاي تاريخي و فرهنگي به عنوان هسته قديمي و تاريخي داراي قابليتهاي بالفعل و بالقوهاند كه در صورت عدم پيشبيني تمهيدات لازم، موجب آسيبهاي جبرانناپذير و اتلاف سرمايههاي فرهنگي ميشود.
از آنجاکه بخشهای قدیمی شهرها حامل روح اجتماعی وفرهنگی شهراست حفظ هويت شهرها كه اغلب در مركز شهر و بافتهاي تاريخي قرار دارند بهترين روش براي بيان تاريخ و هويت ملي هر كشور است.اما درحقیقت چگونه می توان بافتهای تاریخی را در دایره تعریف آورد.آیا تعریف واحدی از این مقوله وجود دارد.بهر تقدیر درهر گونه تعریفی از بافت تاریخی باید دیدگاه معماران وشهرسازان رامورد توجه قرارداد.
نسبت بافت تاریخی به بناهای تاریخی مانند نسبت انسان به اعضای بدن است اگر اعضای بدن را در کنار هم بچینیم یا درون ظرفی بریزیم هرگز انسانی به وجود نمی آید وحرکت واندیشه نمی کند ودر حقیقت انسان نوعی سیستم است که نوعی نظام وقانونمندی براعضا واجزای او حاکم است.شناخت بافت تاریخی نیز بسته به شناخت نظام یا سازمان فضایی آن است.برای شناخت سازمان فضایی باید عناصر آنرا مطالعه کرد.سازمان فضایی بافت تاریخی شهرکه میراث تاریخ شهر نشینی وشهرسازی است در مقابل تهدیداتی مانند زلزله آسیب ناپذیر است.چراکه سیل یازلزله سلولهای بافت راتخریب می کند ولی جوهر ونظم وسازمان فضایی را نمی تواند تخریب کند .بافت تاریخی فقط یک مسئله کالبدی نیست ،بلکه مسائل اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی را نیز در بر می گیرد.
خصلت اساسی کالبدی بافت تاریخی شکل گیری هماهنگ،مداوم ،پیوسته،یکپارچه در طول تاریخ است.به عبارتی در طول زمان وبراساس تجارب گذشتگان،روندتکاملی خودرا طی کرده است.بافت قدیمی از اوضاع توپوگرافی واقلیمی ،تاریخی ،سیاسی،اجتماعی و فرهنگی تاثیرگرفته وساختارخودرا باشرایط زمانی ومکانی وفق داده است.هسته های تاریخی اغلب در محل تقاطع پدیده های مصنوع وطبیعی همچون راههای قدیمی وباستانی،منایع آبی سطحی و زیر زمینی شکل می گرفت ودر نتیجه بافت های قدیمی پیامون نیز از این عوارض متاثر می گردید.
نظرات شما عزیزان: